Het is hartje zomer. Iedereen die werkzaam is in de onderwijssector geniet van een welverdiende zomervakantie. Ook onze Tweede Kamer is met zomerreces. Achter de schermen wordt door de gloednieuwe ministers en hun ambtenaren hard gewerkt om het hoofdlijnenakkoord uit te werken in een regeerprogramma. Als ik eraan denk, wordt mijn zomerrust een beetje verstoord. Dat komt door de gênante vertoning tijdens het debat over de regeringsverklaring op 4 juli. De nare toon uit het debat is bij mij blijven hangen. Wat gaat dit alles betekenen voor ons onderwijs?

Gelukkig is er nu even tijd om te lezen en afstand te nemen. Bijvoorbeeld met het boek van Patrick Nullens: Hoop als kunst van verantwoord leiderschap. Hij gelooft dat moedig leiderschap ontstaat in turbulente tijden. Inspirerend leiderschap wordt volgens hem vaak geboren uit een nood, een diep en urgent gevoel dat dingen niet zijn zoals ze horen en dat het anders kan en moet.

Ik herken dat gevoel van hoop dat inspirerende leiders ons geven, zoals Nelson Mandela of Martin Luther King. Zij inspireren ons nog steeds en hebben met hun daden en woorden laten zien dat er altijd hoop is op betere tijden. Nullens noemt in zijn hoofdstuk over ‘Hoop en authentiek leiderschap’ vijf kenmerken van ‘goed’ leiderschap:

• Respect voor anderen
• Dienende houding
• Fairness, rechtvaardigheid
• Eerlijkheid en transparantie
• Verbinding en inclusiviteit

Goed leiderschap is volgens Nullens gericht op het geheel, het goede leven voor iedereen en het scheppen van betekenis, een perspectief van zingeving

Laten we deze kenmerken van leiderschap vasthouden en na de vakantie uitgerust en wel met een kritische blik kijken naar het leiderschap van onze vertegenwoordigers in de Tweede Kamer en in het kabinet. Gaan zij ons hoop op betere tijden geven en wat betekent dat voor ons persoonlijk leiderschap?

Ik wens je een fijne vakantie met ruim de tijd om je te laten inspireren door een paar mooie boeken. Wij staan na de vakantie weer voor je klaar om samen te werken aan authentiek leiderschap in het onderwijs.

Door: Elisabeth Pels Rijcken