Ik ben nu op de kop af 3 maanden in dienst bij Pool Management. Elke dag is nieuw en verrassend geweest, gevuld met nieuwe ervaringen en inzichten. Zo ook afgelopen maandag. Ik was op weg naar het jaarlijkse congres ‘Waardigheid en trots’ in Den Haag en legde in de trein nog de laatste hand aan de communicatie voor het FastSwitch-traject. FastSwitch is een door Pool Management en Hogeschool Saxion ontwikkeld leiderschapsprogramma voor de zorg, met het doel om leidinggevende professionals van buiten de zorg de stap te laten maken naar een leidinggevende positie in de zorg.
Tijdens het congres was de boodschap helder; we staan voor een enorme opdracht om het tekort aan medewerkers in de zorg op te lossen. VWS presenteerde nieuwe cijfers: in 2040 is één op de twaalf mensen 80-plus. In 2020 was dit nog één op de 24. Onze samenleving zal er dus letterlijk anders uit komen te zien. Niet alleen in de zorg, maar ook het totale beeld op straat en op alle vlakken van leven zullen er dingen veranderen.
We moeten als maatschappij onze gezamenlijke verantwoordelijkheid nemen om een oplossing te vinden voor deze demografische verschuiving. In het plenaire programma werd daarom wederom een dringend appél gedaan op de zaal vol zorgprofessionals om anders te kijken, anders te denken en anders te doen: de zorg dus anders te organiseren, de informele zorg meer te integreren en meer te luisteren naar de mensen op de werkvloer. Want veranderen doen we van onderop, ingegeven vanuit de praktijk en door de zorgprofessionals met verstand van hun vak! Deze groep medewerkers, met hart voor de zorg, naar wie niet altijd geluisterd wordt. Zij werden door spreekster Saskia van Witzenburg, manager bij Manna, uitgenodigd hun stem te laten horen. ‘Let’s get loud!’ zal voor iedere aanwezige vanaf nu een gevleugelde uitspraak zijn!
Dit klinkt mij letterlijk als muziek in de oren en is een directe uitnodiging aan zorgleiders om doorlopend het echte gesprek te voeren en dit vervolgens samen te vertalen naar deelbare best practices. Zodat we leren van elkaar en de zorgkwaliteit anders, maar naar tevredenheid van iedere individuele cliënt én medewerker, langdurig weten te verbeteren. Geen standaard protocol, maar cliëntgericht maatwerk! Voor de zorgprofessionals ligt daarmee de uitnodiging om het advies van Stephen Covey op te volgen: eerst begrijpen, dan pas begrepen worden. Je echt op die ander richten en openstaan voor andere manieren en vooral ook dwarskijkers en andersdenkenden ruimte geven voor hun ideeën. Want als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg.
Ook met de komst van het kwaliteitskompas lijken de kwaliteitskaders ruimte te bieden voor maatwerk en anders doen en dit vooral te laten horen en delen met elkaar. Mooi! Er is een hoop te doen, maar ik ben positief. Het is denkbaar en ik zou daarom iedereen willen oproepen uit je comfortzone te stappen. Om onze gezamenlijke verantwoordelijkheid te pakken en daadwerkelijk ruimte te maken voor een ander geluid in je organisatie.
De gemotiveerde en getalenteerde kandidaten van het FastSwitch-programma bieden die andere kijk. Welke zorgorganisatie durft een plek te bieden aan zij-instromers in de zorg?
